Przysmak rosyjskiego księcia

Idźmy więc po kolei. Wielki książę Paweł Stroganow miał narzeczoną. Narzeczona nie była chyba wzorem wszelkich cnót – w każdym razie księcia doszły plotki, że panna go zdradza. A że dumny arystokrata nie chciał zniżać się do pojedynku z jakimś niegodnym siebie fircykiem, emocje wyładował na... kawałku polędwicy przygotowanym na kolację. Kiedy skończył rozprawę z mięsem, nie nadawało się już ono na befsztyki – pocięte było szablą na drobne paseczki. Cóż robić, kucharz musiał poradzić sobie z tym, co miał. I poszło mu tak dobrze, że książę po kolacji miał westchnąć z zadowoleniem: „Kobiety... Nie ta, to będzie inna. A dobre jedzenie to podstawa!”.

W kolejnej wersji opowieści ważną rolę gra car Aleksander I. A jeszcze ważniejszą jego kucharz, słynny na całym świecie Antoine Careme. Otóż car miał u zamożnej rodziny Stroganowych spore długi. A ponieważ spłacić ich nie było czym, wpadł na pomysł częściowego choć wynagrodzenia tej przykrości swoim wierzycielom. Poprosił kucharza, by wymyślił i przygotował jakąś znakomitą potrawę i nazwał ją imieniem Stroganowych. Careme stanął na wysokości zadania...

I historia ostatnia, opowiadająca o złotym sercu księcia Stroganowa. Raz na jakiś czas urządzał on u siebie w Odessie znakomite obiady, na które mógł przyjść każdy. Nic więc dziwnego, że z takiej okazji korzystały tłumy biedaków. A najeść się tam mogły po królewsku, bo kucharz Stroganowa zawsze przyrządzał swoje popisowe danie z pokrojonej na paseczki polędwicy.

Tyle legendy. Każdy może wybrać wersję, która najbardziej mu odpowiada. A boeuf Stroganow, beef Stroganoff czy polędwica a la Strogonow (taka wersja nazwiska, choć nieprawidłowa, popularna jest w Polsce) to nic innego jak podsmażane paseczki mięsa, uduszone potem z pastą pomidorową, cebulą, pieczarkami, a na koniec zaprawione śmietaną i ostrą papryką. Podaje się z ryżem, kaszą albo chlebem.

Redakcja