„Wiem, co jem” w szkolnym sklepiku

Z raportu opublikowanego przez Światową Organizację Zdrowia wynika, że z krajów europejskich jedynie Polska i Estonia nie wprowadziły żadnych przepisów ograniczających uczniom w szkołach dostęp do śmieciowego jedzenia.

Szkolne sklepiki mogą zgodnie z prawem sprzedawać czipsy, żelki, gazowane napoje itd. A jednak rodzice nie są zupełnie bezbronni wobec ajentów sklepików szklonych. Umowę z ajentem podpisują bowiem dyrektorzy szkół i oni mogą, na przykład na wniosek rodziców, szczegółowo ustalić co w sklepiku szkolnym może być sprzedawane, a co nie.

Pomocą we właściwym sformułowaniu umowy z ajentem służy kampania „Wiem, co jem” prowadzona przez Martę Widz z warszawskiego ratusza. W warszawie szkoły mogą przystąpić do programu i spełniając standardy prawidłowego żywienia dzieci otrzymać od ratusza pomoc w postaci warsztatów edukacji dietetycznej dla nauczycieli, rodziców i uczniów oraz ciekawych materiałów edukacyjnych.

W materiałach kampanii „Wiem, co jem” jest też mowa o sklepikach szkolnych. Powstała dwie listy produktów – zalecanych i zabronionych w tego typu sklepach, bo, jak głosi dokument kampanii „sklepik szkolny jest miejscem edukacji żywieniowej i konsumenckiej. Cała społeczność szkoły (rodzice, pedagodzy, uczniowie) ma wpływ na asortyment, wspólnie decydując o rodzaju i jakości produktów sprzedawanych w sklepiku.” W szkole powinna być dostępna dla wszystkich uczniów woda a automaty sprzedające napoje powinny być wolne od produktów z „Listy produktów, które warto usunąć z asortymentu  sklepiku szkolnego” oraz lista produktów polecanych. Obie listy dostępne są tu: http://wiemcojem.um.warszawa.pl/?id=organizacja_zywienia#roz_1

Twórcy kampanii na rzecz zdrowego jedzenia w szkołach dostarczają też dyrekcji narzędzi prawnych do egzekwowania pożądanego asortymentu w szkolnym sklepiku. Na stronie „Wiem, co jem” możemy pobrać gotowe wzory umowy z ajentem, gwarantującej właściwe zapatrzeni szkolnego sklepiku. Na przykład:

„Z uwagi na fakt, iż podstawową grupą klientów Najemcy w lokalu użytkowym, stanowiącym przedmiot niniejszej umowy, są dzieci, Najemca ma obowiązek wycofania ze swojej oferty w lokalu użytkowym, stanowiącym przedmiot niniejszej umowy, każdego towaru, co do którego Wynajmujący zgłosi takie żądanie motywując je tym, iż dany towar nie powinien być oferowany dzieciom.”

Rodzice i dyrekcja nie są więc bezradni mimo braku wyraźnych zapisów prawnych dotyczących towarów w sklepach szkolnych.

Monika Węgrzyn

Więcej informacji na temat kampanii i kontakt do organizatorów na stronie http://wiemcojem.um.warszawa.pl/

Patronat merytoryczny nad kampaniąsprawuje Wydział Nauk o Żywieniu Człowieka i Konsumpcji SGGW w Warszawie
Koordynatorka kampanii:
Marta Widz
Centrum Komunikacji Społecznej
Urzędu m.st. Warszawy
Email: wiemcojem@um.warszawa.pl