Jadalne chwasty

Zbieranie dziko rosnących roślin jest tak stare jak cywilizacja. W Polsce w dawnych czasach zbierano i przerabiano mnóstwo "chwastów" zwłaszcza w okresach głodu. Takie rośliny jak lebioda czy barszcz (ten pierwotny nie z buraków tylko z kiszonej rośliny o tej nazwie) weszły wręcz do kanonu kuchni polskiej. Jednak wraz z coraz większą dostępnością tanich hodowanych przemysłowo warzyw dzikie rośliny znikły z naszej diety. Do niektórych warto jednk wrócić bo po pierwsze smakują bardzo ciekawie, a po drugie własnoręczne znajdowanie i zbieranie roślim przybliża nas do natury, od której oderwała nas przemysłowa produkcja żywności. Zbierając rośliny trzeba jednak zachować kilka ważnych zasad. Po pierwsze zbieramy tylko na terenach czystych i bezpiecznych, upewniemy się czy gleba lub woda nie jest skażona, staramy się nie zbierać roślin, zwłaszcza liści, bezpośrednio przy ścieżkach i chodnikach, gdzie mogą być zanieczyszczone przez zwierzęta, ani na obrzeżach pół gdzie mogą zawierć te same pestycydy, które rozpylano na uprawach. Co ciekawe bezpieczne jest zbieranie roślin w miastach. Nie używa się tam pestycydów, a spaliny samochodów nie zawierają już od dawna metali ciężkich, które kiedyś odkładały się w roślinach rosnących blisko intensywnego ruchu samochodowego. 

Co zbierać:

Pokrzywa. Chyba najbardziej znana dziko rosnąca jadalna roślina. Można ją zbierać od wczesnej wiosny aż do momentu gdy zacznie kwitnąć, a odrosty w miejscach gdzie pokrzywę skoszono można zbierać cały rok. Liście pokrzywy można gotowac jak szpinak, robić z nich zupę, farsz do pierogów i naleśników.

Szczaw. Najlepszy wczesną wiosną. Stosowany głównie do zupy szczawiowej, ale z młodych listków można robić pesto i dodawać je do mieszanych sałat

Chmiel. Młode pędy chmielu zbierane do końca czerwca (później robią się twarde i gorzkawe) można gotować jak szparagi. W Belgii są tradycyjnym i bardzo drogim warzywem.

Czosnaczek. Zupełnie nieznany a bardzo dobry i występujący wszędzie chwast. Listki są delikatne i mają wyraźny czosnkowy aromat.  Najlepiej spożywać je na surowo. Można z nich robić sałaty albo pesto (widoczne na zdjęciu)

Łopian. Korzenie łopianu to wartościowe warzywo powszechnie jadane w Japonii. Wykopujemy tylko rośliny jednoroczne, czyli takie które nie kwitną. Krojąć łopian trzeba go od razu wrzucać do zakwaszonej wody ponieważ ze względu na dużą zawwartość żelaza szybko ciemnieje. Pokrojony drobno korzeń można dodawać do warzyw smażonych na patelni, do zup jarzynowych.

Podagrycznik i Bluszczyk Kurdybanek. Bardzo uciążliwe chwasty, ale także ciekawie pachnące zioła, które można dodawać do mieszanek świeżych ziół.