Rabarbar smaczny i piękny

Dawno temu zobaczyłam piękne zdjęcie w angielskim podręczniku ogrodnictwa i od tamtej pory marzyłam o ogródku, w którym rosną arcydzięgle i rabarbary.  Rabarbar jest bowiem wyjątkowo piękną byliną. Zdobi ogród wspaniałymi, dużymi liśćmi, a w czerwcu pojawiają się także - osiągające nawet ponad dwa metry wysokości – kremowe kwiatostany.

Rabarbar, nazywany także rzewieniem ogrodowym pochodzi z okolic Bułgarii. Nie ma specjalnych wymagań, jest mrozoodporny, rośnie w każdych warunkach, nie lubi jedynie bardzo kwaśnej i podmokłej gleby. Sadząc rabarbar musimy jednak pamiętać, że roślina łatwo się rozrasta i potrzebuje sporo miejsca. 

Rzewień tworzy podziemne kłącza stosowane w ziołolecznictwie jako środek przeciwzapalny, ściągający i przeczyszczający. W celach spożywczych wykorzystuje się natomiast młode łodygi. Powinny być dokładnie pozbawione resztek liści, ponieważ liście rabarbaru są toksyczne i zjedzone nawet w małej ilości mogą zaszkodzić i spowodować bóle brzucha.

Rabarbar zawiera  sporo żelaza, witamin i kwasów owocowych. Szczególnie wartościowe są łodygi o barwie czerwonej. Niestety ze względu na bardzo dużą zawartość kwasu szczawiowego rabarbar powinien być spożywany w rozsądnych ilościach, szczególnie przez osoby ze skłonnością do kamicy.

Z rabarbaru najczęściej robimy kompot oraz  używamy go do ciast i tart. Smaczne są również racuchy z rabarbarem, a rabarbar zeszklony z cukrem jest szybkim sosem do naleśników. Nadaje się także jako kwaskowaty dodatek do soków i innych przetworów. Warto także przygotować hiram – konfitury z rabarbaru i imbiru. Będą znakomitym, rozgrzewającym dodatkiem  do jesiennej herbaty.

Ula Zaborowska