Inna szałwia

Drukuj
zdj. shutterstock
Jest wiele pięknych i pożytecznych odmian szałwii. Najmniej znana w naszym kraju jest chyba szałwia muszkatołowa.

W sprzyjających warunkach krzak szałwii muszkatołowej osiąga nawet metr  wysokości  i rozwija przepiękne kwiaty o delikatnie lawendowej barwie. Ma także imponujące, omszałe liście, jest aromatyczna, o zapachu przypominającym gałkę muszkatołową, stąd też pochodzi jej nazwa.

W naszym klimacie jest to roślina dwuletnia, więc niedługo można ją wysiewać na rabaty. Wymaga stanowiska ciepłego, nasłonecznionego i żyznej gleby. Ze względu na spore rozmiary należy wiosną rozsadzić młode okazy zapewniając im odpowiednie odstępy.

Ten gatunek szałwii występuje dziko w Europie Południowej i Środkowej oraz w Azji Zachodniej, ale jest uprawiany w wielu rejonach  jako roślina ozdobna, lecznicza, przyprawowa i wykorzystywana w kosmetyce, medycynie i przemyśle perfumeryjnym. 

Jako przyprawa może być stosowana do potraw warzywnych, mięsnych i ryb. Używana jest  także do aromatyzowania napojów alkoholowych.

W medycynie naturalnej ceni się szczególnie zawarte w niej olejki, ale ogromna różnorodność obecnych w liściach szałwii związków biologicznie czynnych sprawia, że surowiec należy do leków roślinnych o bardzo wszechstronnym działaniu. 

W aromaterapii olejek szałwii muszkatołowej jest jednym z najsilniejszych środków uspokajających i przeciwdepresyjnych. Składniki olejku wykazują także właściwości estrogenne, dzięki czemu łagodzą dolegliwości związane z zespołem napięcia przedmiesiączkowego. 

Dla ogrodników najważniejsza jednak cechą tej odmiany szałwii jest jej piękny wygląd, kwiaty o niezwykłej barwie i łagodny aromat liści.

Ula Zaborowska