Cudowna moc bukietów

Drukuj
living4media
Święcenie bukietów z ziół, kwiatów i owoców jest odwieczną tradycją polskich wsi.

Święto Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny obchodzone jest w Kościele katolickim już od VII wieku. Polska tradycja ludowa nadała mu nazwę Matki Boskiej Zielnej. Tego dnia, 15 sierpnia, gospodynie zanoszą do poświęcenia kolorowe bukiety. Teraz składają się one głównie z kwiatów ozdobionych gałązkami malin lub jabłkami. Dawniej, był to przede wszystkim zbiór roślin leczniczych, które dzięki poświęceniu nabierały dodatkowej mocy. Ususzony bukiet wkładano w domu za święty obraz i służył przez cały rok jako podręczna apteczka w nagłych wypadkach. Zioła stosowano do leczenia zarówno ludzi jak i zwierząt. Były także niezawodnym środkiem zdejmującym rzucony na kogoś urok, czy odpędzającym złe duchy. W czasie burzy wrzucano je do ognia, by uchronić dom przed piorunami.

Tradycja, sięgająca korzeniami wierzeń pogańskich, jest związana z szacunkiem do natury, jej mocy żywienia, leczenia, zachwycania swoim pięknem. Warto ją pielęgnować.

Nawet jeśli nie zamierzamy w tym dniu święcić cudownego bukietu, możemy spróbować go zrobić. Najlepiej w tym celu wybrać się na spacer i poszukać polnych ziół i kwiatów. Jeśli później zebrane rośliny ususzymy, będą pachnącym wspomnieniem lata i dekoracją domu. Aby przypominać te tradycyjne, wiejskie – bukiet powinien zawierać krwawnik, dziurawiec, miętę, kalinę, gałązki malin lub jeżyn. Możemy też poszukać piołunu, dziewanny i owsa. Reszta to nasza inwencja. Miłej zabawy!

Ula Zaborowska